Μαρίνο Μοροζίνι
| Μαρίνο Μοροζίνι | |
|---|---|
_-_Chapter_Room_-_Doge_Marino_Morosini_by_Palma_il_Giovane.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marino Morosini (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 1181[1] Βενετία |
| Θάνατος | 1 Ιανουαρίου 1253 Βενετία |
| Τόπος ταφής | Σάντι Τζοβάνι ε Πάολο[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Μοροζίνι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δόγης της Βενετίας (1249–1253) Ποδεστάς του Τρεβίζο (1229–1230) |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μαρίνο Μοροζίνι (Ιταλικά Marino Morosini, 1181 - 1253) ήταν ο 44ος Δόγης της Βενετίας (1249 - 1253).[3] Ο Μαρίνο Μοροζίνι ήταν ένα από τα τέσσερα μέλη από την Οικογένεια Μοροζίνι που εξελέγη δόγης της Βενετίας. Οι άλλοι τρεις ήταν : Ντομένικο Μοροζίνι (1147-1156), Μικέλε Μοροζίνι (1382) και Φραντσέσκο Μοροζίνι (1688-1694). Άλλες τέσσερις γυναίκες από την οικογένεια παντρεύτηκαν δόγηδες και πήραν τον τίτλο της δόγισσας : Τομασίνα Μοροζίνι που παντρεύτηκε τον Πιέτρο Γκραντενίγκο, Φραντσέσκα Μοροζίνι που παντρεύτηκε τον Αντρέα Ντάντολο, Ντέα Μοροζίνι που παντρεύτηκε τον Νικολό Τρον και Μοροζίνα Μοροζίνι που παντρεύτηκε τον Μαρίνο Γκριμάνι.
Δόγης της Βενετίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]_-_Tomb_of_Marino_Morosini.jpg)
Ο Μαρίνο ήταν ήδη ηλικιωμένος 68 ετών την χρονιά που εξελέγη δόγης (1249), ήταν πληρεξούσιος στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου ενώ έχει διατελέσει και δούκας της Κρήτης ή δούκας της Κάντια. Παντρεύτηκε αλλά δεν απέκτησε παιδιά. Τα τέσσερα χρόνια που κυβέρνησε ο Μαρίνο σαν δόγης την Δημοκρατία της Βενετίας ήταν ειρηνικά. Την ίδια περίοδο ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας ξεκίνησε την Ζ΄ Σταυροφορία εναντίον της Αιγύπτου αλλά ο Μαρίνο Μοροζίνι αρνήθηκε την συμμετοχή του επειδή δεν ήθελε να χαλάσει τις σχέσεις του με τον σουλτάνο. Ο Μαρίνο Μοροζίνι προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις του με το Βατικανό, δέχτηκε την τοποθέτηση ενός δικαστηρίου ερευνών στην Βενετία στο οποίο θα κρατούσε ο ίδιος το δικαίωμα να διορίζει τα μέλη, οι σχέσεις όμως της Βενετίας με την Ρώμη παρέμειναν τεταμένες. Πέθανε (1 Ιανουαρίου 1253) και τάφηκε στον κεντρικό θάλαμο της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1013366352. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 www
.basilicasantigiovanniepaolo .it /storia /basilica-esterno /edificio /. - ↑ Francesco Zanotto, Il palazzo ducale di Venezia, I, p. 35.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Claudio Rendina: I dogi. Storia e segreti. Rome 1984.
- Francesco Zanotto, Il palazzo ducale di Venezia, I
